Rozdział 1/ Prolog

- Emma! Emma! - wołał ktoś z salonu - wstawaj Emma! Do szkoły się spóźnisz!

- Już wstaje, wstaje - krzyknęła dziewczyna

Nastolatka odrzuciła kołdrę, podeszła do szafki po ubrania i poszła do łazienki. Po paru minutach wyszła z niej i zeszła na dół po schodach. Weszła do kuchni.

-Hej, córeczko - powiedziała Katniss

- Hej, mamo, co jest dzisiaj na śniadanie - zapytała Em

- To co lubisz najbardziej...

- Naleśniki! - krzyknęła dziewczyna

- Czy możesz się tak nie drzeć ?! - oburzył się jej starszy o trzy lata brat Sebastian

- Dobra, sorry - rzuciła od niechcenia Em i usiadła do stołu.

Atmosfera przy śniadaniu była bardzo miła. Po chwili Emma wstała i poszła do szkoły, do której nie miała blisko, a mianowicie 3 km.

Emma chodziła do III klasy liceum. Bardzo lubiła swoją klasę, która jest znana z tego, że jest najbardziej zgrana z całej szkoły. Często razem gdzieś wychodzą po szkole, albo na pizze, albo po prostu pochodzić po mieście i się powygłupiać. W towarzystwie jej znajomych ciężko jest się nudzić.

Em skończyła lekcje po 16. Po drodze do szatni spotkała swoją przyjaciółkę Magdę

- Hej Magda, co tam ?

- Dobrze, przyjdziesz dzisiaj do mnie ? Odrobimy razem lekcje, pośmiejemy się - zaproponowała Magda

- Fajnie brzmi... Dobra to ja lecę po kurtkę i spotkamy się za chwilę przed szkołą. ok ? - powiedziała Em

- Dobra

Em pobiegła do szatni i szybko się ubrała. W drodze do drzwi zaczepił ją Maciek, kolega z klasy:

-Hej. Emma zaczekaj! - krzyknął chłopak

-Dobra  - wydukała Em (Dziewczyna już od dłuższego czasu była w nim zakochana)

- Będziesz dzisiaj na skype ? - zapytał chłopak

- A po co ? - zdziwiła się Em

- bo pomyśleliśmy z Damianem że zrobimy dzisiaj konfe, co ty na to ?

- Dobra, będę - uśmiechnęła się Em

- To, ten... do zobaczenia później - powiedział uśmiechając się do dziewczyny

- Cześć - uśmiechnęła się do chłopaka.

Emma wyszła ze szkoły i usiadła na murku przed nią. Po chwili dosiadł się do niej Damian, kolega z klasy.

- Na kogo czekasz ? - zapytał blondyn

- Na Magdę, idę dzisiaj do niej. Będziemy lekcje odrabiać - powiedziała Em

- A no to fajnie - puścił jej oko.

- Będziesz dzisiaj na skype o 20:00 ? - spytał

- Tak, a Ty ?

- Jak Ty będziesz to ja też - po czym się uśmiechnął. Dziewczyna zrobiła to samo.

Nagle podeszła Magda:

-Co tu się wyrabia ? - zapytała z uśmieszkiem

- yyy... nic - odpowiedzieli chórem Em z Damianem

- na pewno ... To czemu mówicie równocześnie ? - spojrzała na nich podejrzliwym wzrokiem

- co ? Równocześnie? wcale nie! - krzyknęli razem

- Ha! I co mówiłam - krzyknęła Magda

- no dobra, masz nas - powiedział ze smutkiem

- dobra, my będziemy iść - powiedziała Em

- to pa, miłej zabawy - powiedział ciepłym głosem blondyn

- dzięki - uśmiechnęła się dziewczyna, po czym odwróciła się i poszła z Magdą.

Damian jeszcze przez chwilę patrzał na sylwetki dziewczyn i potem sam ruszył do domu. W drodze dużo myślał o Emmie.

********Dom Magdy*********

Dziewczyny zdjęły kurtki i buty, po czym poszły do kuchni.

- chcesz coś do picia ? - zaproponowała Magda

- pewnie, może zrobimy sobie herbatę z mlekiem ? - spytała się Em

- ok - odpowiedziała dziewczyna otwierając lodówkę aby wyciągnąć mleko.

Po chwili nastawiła wodę, przygotowała dzbanek oraz szklanki, po czym poszła z Em do swojego pokoju. Tam wyciągnęły książki i zaczęły się uczyć. Gdy skończyły usiadły na kanapie.

- no to opowiadaj - powiedziała Magda

- ale o czym ? - spytała ze zdziwieniem Em

- no o tym co zaszło między Tobą a Damianem dziś po szkole

- ale naprawdę nic nie zaszło

- mówisz serio ? No bo ja myślałam że Wy będziecie niedługo razem ... Pasujecie do siebie

- serio ?

- tak... Ty tego nie widzisz ?

- nie za bardzo

Oby dwie zaczęły się śmiać. Emma sięgnęła po telefon do plecaka aby zobaczyć która godzina.

- o boże, już tak późno ?! - krzyknęła Em

- a która jest ? - zapytała Magda

- jest już po 19... muszę już iść

- no dobra - powiedziała ze smutkiem Magda.

Emma po chwili wyszła. Pod blokiem spotkała Maćka, który był na spacerze z psem (mieszkał tylko blok dalej on Magdy).

- hej Em, co tam ? - zapytał

- siemka, dobrze. Właśnie wracam od Magdy.

- aha... już za nie całą godzinkę konfa

- ... ja się trochę spóźnię

- czemu ? - spytał

- bo zanim wrócę do domu, to minie trochę czasu

Nagle Maćkowi przyszły na myśl najgorsze myśli

- nie pozwolę Ci iść taki kawał do domu i to o tej porze - powiedział zatroskany

- ale nic mi nie będzie - powiedziała

- i tak Ci nie pozwolę

- poradzę sobie

- powiem mojemu tacie żeby Cie zawiózł do domu

- naprawdę nie musisz - powiedziała Em

- ale chcę, nie chcę żeby Ci się krzywda stała... Nie protestuj tylko się zgódź... chce dla ciebie jak najlepiej.. - nagle dziewczyna przerwała mu przytulając go. Było ciemno ale widziała to jak się zaczerwienił.

- dzięki, jesteś najlepszy

- oj, dziękuję Ci - zaśmiał się

Po rozmowie poszli do niego odstawić pieska, po czym jego tata zawiózł Emmę do domu.

********Dom Emmy**********

- hej mamo, już jestem - krzyknęła Em ściągając kurtkę i buty. Weszła do salonu, w którym stały walizki i kartony.

- mamo! co to są za walizki ? - krzyknęła Em

- o hej córciu, już wróciłaś ?

- tak... a co to za walizki ?

- a więc tak... <zawahała się> przeprowadzamy się - powiedziała Katniss

- co ?! Jak ?! Kiedy ?! Dokąd ?! - krzyczała Em

 - samolot mamy jutro o 14... przeprowadzamy się do Los Angeles

- gdzie ? - spytała przerażona

- przepraszam Cie... ale dostałam tam prace

- rozumiem - mówiąc to przytuliła mamę

- jutro pożegnasz się z przyjaciółmi

- przyjaciele! Zapomniałam! Konfa! - krzyknęła, po czym pobiegła do pokoju i odpaliła kompa. Konfa trwała już dobre pół godziny. Bez zawahania Emma dołączyła do rozmowy.

- o! Em jest - krzyknęła Magda

- tak, tak jestem

- słuchaj Em, jutro po szkole postanowiliśmy że pójdziemy na pizze. idziesz z nami ? - zaproponował Maciek

- pewnie, że... <nie dokończyła>... nie mogę - powiedziała ze smutkiem

- czemu ? - spytał Damian

Em nie mogła im teraz powiedzieć, bo gdyby to zrobiła to oni zaczęliby świrować, a po za tym wolała im to powiedzieć prosto w oczy.

Konfa trwała do północy. Podczas niej świetnie się wszyscy bawili. śmiali się i wygłupiali... Walili suchary... takie że aż się sucho robiło. Później Emma poszła się myć i spać

*****Następnego dnia w szkole*****

Pierwsza lekcja - matematyka - Emmy nie ma

Druga lekcja - chemia - Emmy nie ma

Trzecia lekcja - angielski

Nauczycielka zaproponowała klasie wyjazd do kina w poniedziałek. Wszyscy byli za. Nagle do klasy weszła zapłakana Emma.

- Emma co się stało ? - spytała nauczycielka

- ja, ja... przyszłam się pożegnać - powiedziała ze łzami w oczach

- co ? - krzyknęła Magda

- tak... niestety... przeprowadzam się

- dokąd ? - zapytał Maciek

- przeprowadzam się do... Ameryki... Do Los Angeles - powiedziała drżącym głosem

- nie wierze! - krzyknął Damian

- no to uwierz - krzyknęła Em

Po chwili podeszła do Emmy Magda i przytuliła ją na pożegnanie. Później dołączył  Maciek, Damian i reszta klasy. Wszyscy płakali. Emma spojrzała na zegarek

- za 3 godziny mam  samolot, muszę już iść, będę tęskniła za Wami wszystkimi

- Na pewno się jeszcze spotkamy. Obiecuję Ci to - powiedziała Magda

- Na pewno. Albo ja do Was przylecę albo Wy do mnie

- To... Do zobaczenia! - powiedziała Magda

- Do widzenia! Będę bardzo tęskniła.

Spojrzała się w zapłakane oczy Magdy i skierowała się ku drzwiom. Chwyciła za klamkę i wyszła z klasy ze łzami w oczach. Wsiadła do samochodu i pojechała z bratem i mamą na lotnisko. Po czasie była już na pokładzie samolotu, który właśnie startował.