Rozdział 36

- Dziewczyny! Ile to można się ubierać! - krzyczał z dołu zdenerwowany Riker - Za 20 minut zaczynamy nagrania

- Daj nam jeszcze 5 minut! - krzyknęłam

- Ale my Wam dajemy to 5 minut już od 8:00, a teraz jest 9:40 - oburzył się Rocky - Jak zaraz nie będziecie na dole, pojedziemy bez Was - zagroził

- Dobra. Zluzuj slipy. Już schodzimy - krzyknęłyśmy jednocześnie i wszystkie się przeraziłyśmy tym jakie jesteśmy zgodne

- Kurde, jeszcze błyszczyk - jęknęła Rydel - Idźcie już. Ja zaraz zejdę

- Tylko się pośpiesz - zaśmiałam się i razem z Magdą udałam się naszą domową "windą" na parter. Byłam wniebowzięta, gdy Seba mi powiedział, że jakiś czas temu zamontował u nas taką windę, bo nie musiałam spać w pokoju gościnnym, który jest kolorystycznie nieciekawy. Panuje tam głównie beż, a ja za tym kolorem nie przepadam.

A więc, zjechałyśmy na dół i nie wiem czemu chłopakom opadły szczeny na nas widok. Spojrzałyśmy się na siebie, żeby ogarnąć czy ubrałyśmy coś specjalnego, ale ku naszemu zdziwieniu nic takiego nie miałyśmy na sobie. Ja miałam zestaw, który uwielbiałam nosić w takie ciepłe dni, a Magda pierwsze, lepsze ubrania, które wygrzebała z dna mojej szafy. 

Magda podeszła do swojego chłopaka i przytuliła go na powitanie, a ja spojrzałam się na Rossa. Nie był on chętny nawet do podania ręki. Trochę się tym faktem zasmuciłam. No ale cóż. Nagle podbiegł do mnie Rocky i mocno przytulił

- Księżniczka się wyspała ? - tym pytaniem mnie powalił. Jaka znowu "księżniczka"?!

- Umm..Rocky ? Dobrze się czujesz ?

- Świetnie się czuję..To jak odpowiesz na moje pytanie ?

- Yyy... tak wyspałam się..Ale weź mi coś wyjaśnij...

- Co takiego ? - spytał i zrobił tzw. brewki

- O co chodzi z ta "księżniczką" ?

- Już Ci tłumaczę - zaśmiał się - Chodzi o to, że Rydel jest moją siostrą i nazywam ją moją "królewną", a ja Ciebie też traktuję jak siostrę, więc Ty jesteś moją "księżniczką"...Skumałaś czy nie za bardzo ?

- Hahaha, skumałam

- A'propo mojej królewny. Ona się tam u góry na bal szykuje czy na jakąś większą wieczerzę ?

- Mówiła mi, że zapomniała błyszczyka ale... - w tym momencie po schodach zbiegła uśmiechnięta Rydel, ubrana w piękny strój. Zupełnie w jej stylu

- Woooow - usłyszałam za swoimi plecami. Byli to oczywiście chłopacy. Najgłośniejsze "wow" należało do Ellingtona. Zaśmiałam się pod nosem

- No w końcu - odetchnął z ulgą Riker - To możemy już jechać

- No to chodźmy! - krzyknął Rocky i speedem wybiegł z domu, ale po chwili wrócił, co mnie bardzo i to bardzo zdziwiło

- Zanieść panią do karocy ? - zwrócił się do mnie, a ja wybuchnęłam niepohamowanym śmiechem. Tak samo jak reszta...no reszta oprócz Rossa, który wyraźnie kipiał ze złości. Ja tego chłopaka nie ogarniam. Raz jest smutny, wręcz zrozpaczony, raz wesoły, raz obrażony, a na przykład teraz jest wkurzony. Co on ma okres czy co, że ma takie wahania nastrojów ?

- To ja będzie ? - zaśmiał się brunet

- W sumie to czemu nie - odpowiedziałam i chłopak wziął mnie na ręce po czym zaczął mnie łaskotać - Proszę, przestań! Rocky! Nie! Hahahaha! Zrobię wszystko, tylko błagam Cię! Przestań!

- Przestań krzyczeć - od razu się zamknęłam, a reszta (minus Ross) zaczęła się śmiać. Wyszliśmy wszyscy z domu i skierowaliśmy się do auta. Rzuciłam Magdzie klucze, by zamknęła dom, a sama wsiadłam do samochodu

*** 15 minut później ***

- No jesteśmy na miejscu dzieciarnio! - wydarł się Ell

- Odezwał się dorosły - zaśmiał się Riker - Dobra, wypad. Idźcie już do studia, a ja poszukam miejsca na parkingu - rzekł blondyn zatrzymując samochód przed wejściem 

- Jak nie znajdziesz to jedź na parking naprzeciwko studia obok - zaproponowała Rydel

- Dzięki, na pewno skorzystam z tej rady - zaśmiał się

Wszyscy wyszliśmy z "autobusu". Rocky trzymał mnie na rękach, Rydel szła trzymając się z Ellem za rękę, a Ross szedł na samym końcu i gadał coś do siebie pod nosem. Ja naprawdę się o niego martwię. Może on ma serio okres

- Nad czym tak dumasz ? - spytał Rocky

- Zastanawiam się nad Rossem. No bo spójrz na niego - rozkazałam i brunet obrócił się do tyłu na szepczącego coś do siebie blondyna

- Coś z nim nie tak... - wywnioskował

- Zastanawiałam się czy...

-  Ma męski okres ? - zaśmiał się Rocky, a ja tylko kiwnęłam głową na znak zgody - To u nas Lynchów jest rodzinne, że w tym wieku...

- Rocky! - krzyknęłam - Nie tłumacz mi już - zaśmiałam się

- A co, skojarzenia się włączyły ?

- Tak jakby - zachichotałam, a brunet głośno się zaśmiał - Zamknij się. Tutaj ludzie pracują, wiesz ? - zakryłam mu usta dłonią, żeby dłużej się nie darł - My, znaczy Wy będziecie zaraz pracować i raczej nie będziecie chcieli, żeby Wam ktoś przeszkadzał

- Ej Rocky! Gdzie Ty głąbie leziesz ?! - krzyknął chyba na cały budynek Ratliff - Przecież nasze studio nagraniowe jest tu

- Sorry, trochę się zagadałem z Emmą - tłumaczył się i cofnął . Gdy weszliśmy do środka, zatkało mnie na sam widok. Studio było niesamowite ale co się dziwić, przecież R5 należy do Hollywood Records. Pod ścianami stały kanapy i fotele, a na środku stało tak jakby biurko z przeróżnym sprzętem do nagrywania. Było tego mnóstwo. Po prawej stronie od "biurka" były drzwi, które prowadziły do tzw kabiny, gdzie znajdowały się mikrofony. 

Rocky posadził mnie na jednej z kanap, a obok mnie usiadła Magda. Na początku zespół rozgrzewał struny głosowe. Był niezły ubaw z dźwięków jakie wydawali. W końcu po 20 minutach "rozgrzewki" rozpoczęło się nagrywanie. Na pierwszy ogień poszła piosenka Pass Me By, potem Forget Abou You, No Way We're Goin' Home i I Want You Bad. Po nagraniu tych czterech utworów zrobili sobie przerwę. Poszli do kawiarni naprzeciwko studia po kawę i jakieś ciastka. Po kilkuminutowej przerwie nadszedł czas na debiutancką piosenkę Rydel ale zanim weszła do kabiny, szepnęła coś do Mike'a, który zajmował się nagrywaniem. Nagle mężczyzna odwrócił się do mnie na obrotowym krześle i wręczył mi słuchawki. Spojrzałam się na niego nie wiedząc o co chodzi.

- Śpiewasz z Rydel. No dalej - pogonił mnie

- Ale...

- Bez żadnego ale! - krzyknął Rocky i wziął mnie na ręce i zaniósł do kabiny, gdzie posadził mnie na krześle. Blondynka wręczyła mi tekst i szeroko się do mnie uśmiechnęła

- Delly, ja nie dam rady - szepnęłam. Czułam jak robi mi się coraz cieplej, a ręce zaczynają mi się trząść

- Dasz. Wierzę w Ciebie - przytuliła mnie i włożyła mi na głowę słuchawki. Usłyszałam w nich melodię do piosenki, a Rydel po chwili zaczęła śpiewać:

I wake up and my hair's a mess

And I'm too lazy to get, to get dressed

Yeah

I love the way you love me

'Cause you love me like that

I love the way you love me

'Cause you love me like that

I never took my driving test

So everyday you take me, take me to class

Yeah

I love the way you love me

'Cause you love me like that

I love the way you love me

'Cause you love me like that

I'm a Pre MaDonna

Somehow you still wanna

Give me everything I want

Yeah

I might be a diva

Give me what i need, uh

We can party all night long

I love the way you

Love the way, you love me

Yeah

(love the way you love me, love the way you love me)

I love the way you

Love the way, you love me

Yeah

(love the  way you love me, love the way you love me)

Blah, blah, blah, blah, blah, blah

Spojrzałam się na przyglądających się mi chłopaków. Nagle coś mnie tchnęło i dołączyłam do Delly śpiewając drugą zwrotkę, cały czas, nie wiem czemu patrzyłam się na Rocky'iego:

I don't have to say nothing de nada

I love the way you love me

'Cause you love me like that

I love the way you love me

'Cause you love me like that

I ate all the candy in your pinata

You don't even like the way I say banana

I love the way you love me

'Cause you love me like that

I love the way you love me

'Cause you love me like that

I'm a Pre MaDonna

Somehow you still wanna

Give me everything I want

Yeah

I might be a diva

Give me what i need, uh

We can party all night long

I love the way you

Love the way, you love me

Yeah

(love the way you love me, love the way you love me)

I love the way you

Love the way, you love me

Yeah

(love the  way you love me, love the way you love me)

Końcówkę utworu śpiewałyśmy już razem:

You love me even when I call you up

Middle of the night just to wake up

Nothing on my mind but

How we're so in love ?

I love the way you

Love the way, you love me

Yeah

(love the way you love me, love the way you love me)

I love the way you

Love the way, you love me

Yeah

(love the  way you love me, love the way you love me)

(na na na na na)

I love the way you love me

(na na na na na)

I said love the way you love me

(na na na na na)

I love the way you love me

(na na na na na)

I said love the way you love me

- Brawo. Byłyście świetne - usłyszałam. Był to Mike. Wraz z Rydel szeroko się do niego uśmiechnęłam. Po chwili przyszedł Rocky i wziął mnie znów na ręce i wyniósł z kabiny

- Dzięki Rocky - rzekłam kiedy usiadł koło mnie na kanapie. Pocałowałam go delikatnie w prawy policzek, a brunet lekko się wzdrygnął. Chyba doznał szoku. Nagle z fotela naprzeciwko zerwał się Ross. Normalnie jak oparzony. Zmierzył mnie i Rocky'iego groźnym spojrzeniem. Poczułam, że brunet chwyta moją dłoń. Blondyn to najwyraźniej zauważył, bo nagle powiedział coś, o co nigdy bym go nie osądzała

- Suka - wycedził przez zaciśnięte zęby i z hukiem wyszedł ze studia. Moje oczy momentalnie się zaszkliły. Rocky objął mnie ramieniem a ja się rozpłakałam

- Czyli z naszego planu nici - szepnęła Rydel do Ella

- Jakiego planu ? - spytałam łkając

- Powiedz jej - rozkazał brunet

- Chodzi o to, że chciałam jakoś znów Was spiknąć... - powiedziała blondi i spuściła głowę - Mieliśmy, znaczy ja miałam już wszystko, że tak powiem opracowane

- Ej Delly, nic się nie stało. Dzięki za chęci...Ale coś Ci powiem..Ja i Ross, to już przeszłość

- Przestań. Wy do siebie pasujecie - błagała

- Jak ogień i woda - zakpiłam 

- Wcale nie - zaprzeczył Riker - Pasujecie do siebie bardziej niż Rydel do Ellingtona. Po za tym, Ross Cię kocha

- Gdyby mnie kochał, to czy powiedziałby do mnie "Suka" ? - znów się rozpłakałam i wtuliłam w obejmującego mnie Rocky'iego - Możecie mnie odwieźć do domu ? - dodałam po chwili

- Pewnie - odparła Rydel wstając z kanapy - Dzięki Mike. To jutro ciąg dalszy, tak ? - zwróciła się do mężczyzny

- Jutro, godzina 10:00, tak jak dzisiaj - odpowiedział

*** Na parkingu przed studiem***

- I co ? - spytała Rydel

- Nie odbiera! - krzyknął Riker - Gdzie ten cwel jest ?!

- Może poszedł na pieszo ? - zarzucił Rocky, który siedział obok zapłakanej mnie. Jakoś nadal nie mogłam się uspokoić

- Pieszo ? Przecież stąd do domu jest ponad 20km. Wątpię, żeby poszedł pieszo

- A kto powiedział, że on poszedł do domu. Może po prostu poszedł się przejść ? Pomyślałeś o tym ? - zadrwiła już lekko zaniepokojona blondynka

- Dobra, nie ma co tutaj tak stać - zaczął Ell - Ross to duży chłopak i zna drogę do domu. Chodźcie jedziemy

- Dobra... Tylko mam nadzieję, że dzisiaj wróci do domu - zamartwiała się Rydel

W końcu wszyscy wpakowali się do samochodu, który ruszył. Była już godzina 18:00. Nie nieźle. Żeby tyle czasu spędzić na nagrywaniu zaledwie pięciu piosenek ? Nieźle...

Jechaliśmy właśnie obwodnicą. Otworzyłam sobie okno. Pogoda była nie z tej ziemi...tak jak wtedy, gdy pierwszy raz spotkałam Rossa. Była ta sama godzina i niebo było w podobnych kolorach. Gdy go poznałam wydawał się być wyjątkowych chłopakiem...ideałem, a w XXI wieku ciężko o takiego chłopaka ale najwyraźniej pomyliłam się co do niego. Jestem ciekawa czemu tak powiedział. Ha! Dobrze mówią, że historia kołem się toczy, bo znów jestem smutna przez Rossa i przez to co powiedział. Przecież Ross nie mógł być zazdrosny...a może ? Ale przede wszystkim o co ? Przecież on wie i nawet Rocky to dzisiaj rano mówił, że traktuje mnie jak siostrę. Po za tym z Rocky'm się tylko przyjaźnię, TYLKO! Nic więcej między nami nie ma. Nie chciałabym, żeby nasza przyjaźń się zepsuła....

- Wszystko okay ? - usłyszałam za swoimi plecami. Odwróciłam się i zobaczyłam zatroskaną Magdę

- Szczerze ?... Nie - odpowiedziałam i powróciłam do podziwiania krajobrazu. Magda co chwilę coś do mnie mówiła ale ja nie potrafiłam się skupić na jej słowach.

Po półgodzinie dojechaliśmy pod mój dom. Rocky jak zwykle mi pomógł i zaniósł mnie do domu. I gdy tylko przekroczył próg, dostał gąbkową kulką prosto w środek czoła

- Sam środeczek! - krzyknął znajomy mi głos. Zapaliłam światło i zobaczyłam, że na przedpokoju stoi Arek i Sebastian - A Wy co ? Ze ślubu wracacie ? - zaśmiał się brunet. Faktycznie to tak wygląda. Rocky wnosi mnie do domu na rękach. Dobrze chociaż, że nie ubrałam białej sukienki, a chciałam ją dzisiaj na siebie włożyć.

- Co ? Nie - zaśmiał się Rocky 

- Emma miała wypadek i nie może chodzić - wytłumaczył Arkowi Seba

- Ja, przepraszam - speszył się 

- Nic się nie stało - zaśmiałam się i Rocky posadził mnie na wózku

- Dobra, ja będę spadał - rzekł i przytulił mnie - Jutro też jedziesz z nami ?

- Nie wiem... Nie chcę pa..

- Patrzeć na Rossa ? - dokończył za mnie, a ja znów kiwnęłam tylko głową

- Co za Ross ? - spytał zaciekawiony Arek

- A długa historia. Jutro Ci opowiem.. To narka Rocky - zwróciłam się do bruneta, który po chwili wyszedł

- Emma, jak ja Cię długo nie widziałem! - krzyknął Arek i przytulił mnie - No nie powiem, laska z Ciebie niezła - uśmiechnął się do mnie i dwukrotnie uniósł brwi

- Stary, weź! To moja siostra! - oburzył się Seba

- To jak, kończymy wojnę na kulki ?

- To ja się zmywam - odpowiedziałam - Będę u siebie jakby coś! - krzyknęłam, gdy już byłam na pierwszym piętrze. Oczywiście nie otrzymałam odpowiedzi, bo chłopacy zaczęli już swoją wojnę. Pojechałam do swojej łazienki. Postanowiłam, że po tak męczącym dniu wezmę sobie odprężającą kąpiel w wannie. Nalałam gorącej wody, do której dolałam płynu o zapachu truskawki. Rozebrałam się, co uczyniłam z wielkim trudem i zanurzyłam się w wodzie. Spięłam włosy w luźny kok, nałożyłam maseczkę i relaksowałam się. Krzyki chłopaków z dołu trochę psuły mi tę chwilę ale z czasem przestało mi to dokuczać. Gdy wyszłam z wanny po jakiś 20 minutach przebrałam się w moją drugą, ulubioną piżamę i puchowe kapciuszki w króliczki i wyjechałam z łazienki. Sięgnęłam do szuflady od biurka i wyciągnęłam z niej Wybranych, moją ulubioną książkę. Od czasu gdy przyjechałam do LA nie miałam zbytnio czasu na czytanie. Położyłam się na łóżku i pogrążyłam w lekturze, gdy nagle zadzwonił mój telefon. Spojrzałam na ekran, na którym widniała nazwa "Delly". Zerknęłam na zegar, stojący na  szafce nocnej. Wskazywał już 21:39. Długo tą książkę czytałam. Odebrałam

- Emma ?! - krzyknęła Rydel. Z jej tonu wywnioskowałam, że płacze

- Delly, co się stało ?!

- Ross...on... - nagle się rozpłakała

- Mów

I tu się rozłączyła

Wiem, zaraz mnie zabijecie za zakończenie. Przepraszam, ale chcę Was trochę potrzymać w niepewności. A teraz tak, mam dla Was dobrą wiadomość...wyzdrowiałam! Choroba Brakwenus Pospolitus odeszła i wena do mnie wróciła. Mam nadzieję, że rozdział Wam się podobał :D

Pozdrawiam

~Julia